لکنت کودکان

نقش رشد گفتار و زبان در لکنت   

اکثر کودکان در سنین 6 _2 سالگی زمانیکه گفتار و زبان در حال رشد هستند دچار لکنت می شوند.

فشارهای زیاد گفتار و زبان بر منابع محدود عصبی می تواند یک فاکتور تسریع کننده در وقوع لکنت باشد.

افزایش طول و پیچیدگی گفته های زبانی باعث افزایش وقوع لکنت می شود که طول گفته ها نسبت به پیچیدگی گفته ها اثر بیشتری روی افزایش لکنت دارد.

دیده شده وقتی کودک دارای لکنت، زبانی را تازه یاد گرفته نسبت به زمانی که در استفاده از آن زبان تسلط و مهارت کسب می کنند،کمتر دچار لکنت می شوند؛ زیرا در حالت دوم با سرعت بیشتری که خارج از ظرفیت اوست صحبت می کند.

نقش‌تاخیر رشد‌گفتار و زبان‌در‌ لکنت

برخی متخصصین معتقدند که کودکانی که مشکلات تولیدی و زبانی دارند کم کم این باور که صحبت کردن فعالیتی دشوار و سخت است در آنها شکل می گیرد؛ که این پیش بینی منجر به درنگ، تقلا و نهایتا لکنت می شود.

دیدگاه دیگر در این زمینه این است که اختلالات همزمان گفتار و زبان ممکن است از یک نقص مشترک ژنتیکی، در مسیرها و نواحی مغزی مسئول عملکردهای گفتار و زبان ایجاد شده باشد.

دیدگاه سوم بیان می کند که در کودکانی با آسیب زبانی شیوع ناروانی ها به این علت بیشتر است که مشکلات موجود در فرمولسازی زبان و ظرفیت پایین آن پاسخگوی دستورات حرکتی گفتار نبوده و در این حالت روانی قربانی می شود و از طریق تکرار بخشی یا کل کلمه زمان مورد نیاز برای فرمولسازی زبانی را فراهم می کند که این ناروانی ها موقتی هستند تا بلوغ سیستم زبانی اما در صورت خلق آسیب پذیر فشارهای محیطی و حوادث زندگی به لکنت مبدل می شود.

کودکانی با واجشناسی تاخیری و مشکلات گفتار و زبان در معرض خطر لکنت دائمی هستند.

نقش فاکتور محیطی در لکنت

در برخی کودکان ممکن است علائم اولیه لکنت فقط در پاسخ به عوامل محیطی باشد؛ اما معمولا افراد دچار لکنت تحت تاثیر عوامل محیطی بدتر یا تثبیت می شوند که این عوامل شامل نگرش ها، رفتارها و حوادث موجود در محیط خانه ی کودک است.

در بررسی های انجام شده در مقایسه نگرش های مادران کودکان دچار لکنت ان کودکان بدون لکنت دیده شده است که آنها نسبت به کودکانشان برخوردی انتقادی تر، حمایتی تر، همراه با تحکم بیشتر دارند و نیز از اسناندارد ها و انتظارات بیشتری به ویژه نسبت به گفتار و حساسیت بیشتری به انحرافات گفتاری دارند.

رویدادهای زندگی نیز می تواند ثبات و امنیت کودک را مختل کرده و در نتیجه در کودکانی که مستعد لکنت هستند منجر به بروز ناروانی یا تبدیل ناروانی های ساده به لکنت شود. برخی از این رویدادها عبارتند از : نقل مکان، طلاق، مرگ، بیماری در کودک یا والدین، تولد فرزند جدید، تعطیلات یا رویدادهایی که نظم زندگی را تغییر داده و منجر به هیجان و اضطراب شود

ناروانی طبیعی چیست؟

برخی از کودکان در سنین 2-5 سالگی در اثر فشارهای رشدی و محیطی و مغایرت‌های سایوشیال(روانی- اجتماعی) علائمی از ناروانی گفتار را نشان می‌دهند که با اصطلاح ناروانی طبیعی (N.N.F) شناخته می شود؛ امّا متأسفانه گاه این ناروانی طبیعی گفتار در اثر تشخیص نادرست والدین و یا برخی از متخصصین با عنوان لکنت برچسب زده شده و در اثر برخورد نادرست با آن به لکنت واقعی تبدیل می‌گردد. 

 ویژگی ها:

-         عدم آگاهی کودک از ناروانی گفتار

-         شکل رایج ناروانی: تکرار کلمه یا بخشی از کلمه، اصلاح ناروانی، به میان اندازی صداها و کلمات 

-         ویژگی تکرارها: کند و نامنظم، کمتر از دو بار

-         عدم وجود تنش و احساس ناراحتی و شرمندگی

-         بسامد ناروانی کمتر از 7% 

-         وجود حالت رفت و برگشتی میان وضعیت ناروانی و روانی

-         کاهش تکرارها در حدود سنین 5-3 سالگی

-         کاهش اصلاحات پس از 9 سالگی

مسیر رایج رشد لکنت

رایج ترین مسیر رشد لکنت به این صورت می باشد که در 2تا 4 سالگی با تکرار آغاز و در مرحله بعد کشیده گویی ظاهر می گردد و بعد از آن گیر و قفل با افزایش تنش، ترس و اجتناب مشاهده می شودکه به صورت خلاصه در زیر مشاهده می کنید.

تکرار، کشیده گویی، گیر و قفل، افزایش تنش،  ترس و اجتناب

در صورت مشاهده رشد لکنت حتما به متخصصین گفتاردرمانی مراجعه کنید.

چه‌زمانی‌مداخله‌برای‌لکنت‌باید‌آغاز‌شود؟

 هرگاه علائمی از لکنت شامل تکرار، کشیده گویی و گیر در گفتار کودکان مشاهده کردید بلافاصله جستجو برای گفتاردرمانگری که در زمینه لکنت مهارت دارد را آغاز کنید.

با ارزیابی گفتاردرمانگر و تشخیص لکنت، راهکارهایی را مبنی بر چگونگی رفتار با کودک با لکنت و اصلاح محیط دریافت خواهید کرد، این موارد باعث می شود از رشد لکنت جلوگیری شود.

در صورت نیاز کودک، برنامه درمان مستقیم یا غیرمستقیم نیز آغاز می شود.

آیا کودکان کم سن تحمل درمان‌لکنت دارند؟

 لکنت کودکان معمولا با رشد زبانی کودک آغاز می شود؛ لذا ممکن است از 2 سالگی و در مواردی از 18 ماهگی لکنت در برخی کودکان مشاهده شود.

 معمولا زمانیکه لکنت آغاز می شود از درمان های غیرمستقیم  براساس کاهش تقاضا از کودکان و اصلاح محیط استفاده می شود و این موارد به والدین آموزش داده می شود.

 درمان های مستقیم رایج در دنیا برای لکنت کودکان نیز به گونه ای طراحی شده اند که رابطه ی والد- کودک و اصل لذت را مورد توجه قرار داده اند؛ لذا والدین می توانند با کمک یک گفتاردرمانگر خلاق تمام برنامه های درمانی را به صورت بازی در منزل و بدون ایجاد احساس منفی در کودکان انجام دهند.

چه‌زمانی‌درمان‌مستقیم‌لکنت‌باید آغازشود؟

-         در صورتی که 6 ماه از آغاز لکنت گذشته و بهبودی خودبخودی حاصل نشده باشد.

-         کودک و خانواده نسبت به لکنت واکنش منفی داشته باشند.

-         سابقه لکنت در خانواده وجود داشته باشد.

-         شروع لکنت بعد از 5 سالگی باشد.

-         کودک پسر باشد.

-         کودک دارای تاخیر در رشد زبان و گفتار باشد.

اگر کودکی درباره لکنتش به صورت نا امیدانه شکایت کند والدین چه واکنشی باید نشان دهند؟

 زمانی که لکنت در کودکان رشد می کند و کودکان نسبت به آن آگاه می شوند و واکنش منفی نشان می دهند ممکن است به والدین بگویند: "چرا من نمی تونم خوب حرف بزنم ؟" و یا سوال هایی با همین مضمون که کودک ناتوانی و عدم کنترلش را بر گفتار ابراز می کند.

 بهترین واکنش والدین درک احساسات کودک و همدلی کردن با وی می باشد. همچنین والدین می توانند از جملات زیر استفاده کنند:

-         گاهی وقتا بعضی کلمه ها خیلی سخت میشن، منم گاهی همین مشکل رو پیدا می کنم.

-         گاهی وقتا حرف زدن سخت میشه منم وقتی  همسن تو بودم گاهی اینطوری میشدم اما کم کم با کمک مادرم تونستم راحت حرف بزنم.

الهه درخشان

===========================================================================

کاردرمانی     کاردرمانی جسمی     کاردرمانی ذهنی     اتاق تاریک     بازی درمانی     کاردرمانی تهران    کاردرمانی جسمی تهران     کاردرمانی ذهنی تهران     روش درمانی اتاق تاریک در تهران     بازی درمانی تهران

گفتاردرمانی تهران    

گفتاردرمانی اصفهان    

گفتاردرمانی مشهد

============================================================================================